Wybierz


        Z kart historii

Ruch Światło-Życie powstał z inspiracji Duch Świętego i z realizacji odnowy Kościoła w myśl Soboru Watykańskiego II.

Założycielem Ruchu jest ks. Franciszek Blachnicki (1921-1987),
który od rekolekcji oazowych dla ministrantów i Krucjaty Wstrzemięźliwości poprzez dalszy rozwój oaz wypracował cały system ewangelizacji i formacji obejmujący dzieci, młodzież i dorosłych. Ukształtowany w ten sposób Ruch Żywego Kościoła, przyjął w 1976r. nazwę Ruch Światło-Życie, określającą jego duchowość, metodę działania i charyzmat dany Założycielowi.

Ruch jest także dziełem Niepokalanej, Matki Kościoła.
Został Jej zawierzony 11 czerwca 1973r. przez kard. Karola Wojtyłę
w Centrum Ruchu w Krościenku nad Dunajcem.

        Cel i program Ruchu.

foska Cel i program Ruchu wyrażają w skrócie
greckie słowa "fos"(światło) i "zoe" (życie),
wpisane w znak krzyża, i formuła "Światło-Życie", oznaczająca jedność światła danego od Boga
i życia, czyli postępowania.

Sprawcą tej jedności jest Duch Święty.

 

Światłem jest: światło rozumu, światło sumienia, światło Słowa Bożego, światło Chrystusa jako wzoru osobowego i światło Kościoła, który dba o nieskażony przekaz światła z poprzednich źródeł oraz o ich właściwą interpretację.

Celem Ruchu Światło-Życie jest formowanie dojrzałych chrześcijan i budowanie wspólnoty (communio) Kościoła poprzez ewangelizację i formację, odnowę liturgii, budowanie braterskich wspólnot oraz tworzenie dzieł mających na celu przemianę świata w duchu Ewangelii. Zadania te Ruch wyraża w podstawowych sformułowaniach: Nowy Człowiek, Nowa Wspólnota, Nowa Kultura. Ruch odczytuje znaki czasu i wsłuchując się w głos Stolicy Apostolskiej, podejmuje jej aktualne zachęty oraz wypracowuje na ich podstawie konkretne programy działania.

Duchowość uczestników Ruchu wyraża się w ciągłym pogłębianiu osobistej relacji do Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. Jest to relacja miłości - całkowitego oddania się w wierze i posłuszeństwie na wzór Niepokalanej.

Mocy do takiego osobowego oddania się udziela Duch Święty. On także jednoczy we wspólnocie żywego Kościoła, w którym każdy człowiek znajduje środowisko swojego wewnętrznego rozwoju oraz przyczynia się do wzrostu Kościoła zgodnie ze swym powołaniem.

Osobisty związek z Jezusem nawiązuje się i pogłebia przez stały kontakt ze Słowem Bożym, które staje się słowem życia dzięki codziennej modlitwie indywidualnej i wspólnej. Źródłem pełni życia chrześcijańskiego, a zarazem jej szczytem jest liturgia, zwłaszcza eucharystyczna, pielęgnowana przez uczestników Ruchu w odnowionym posoborowym kształcie. Uczestnicy Ruchu dają świadectwo Jezusowi Chrystusowi słowem i życiem.

Szczególną formą świadectwa jest Nowa Kultura, polegająca na uwalnianiu człowieka od wszystkiego, co poniża jego godność oraz rozwijaniu wartości osoby i wspólnoty we wszystkich dziedzinach życia. Nowa Kultura realizuje się także przez podjęcie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Szczytem życia osobowego jest zdolność do złożenia daru z siebie w akcie pięknej miłości - agape, której przykład dał Chrystus Sługa. Uczestnicy Ruchu Światło-Życie chcą wdrażać się w tę postawę posiadania siebie przez stałą przemianę życia oraz przez podejmowanie bezinteresownej służby (diakonii), zgodnie z otrzymanymi darami.

Powyższe zasady i praktyki życia duchowego są zawarte w "Drogowskazach Nowego Człowieka".

Dziesięć kroków ku dojrzałości chrześcijańskiej:

I Jezus Chrystus

II Niepokalana

III Duch Święty

IV Kościół

V Słowo Boże

VI Modlitwa

VII Liturgia

VIII Świadectwo

IX Nowa Kultura

X Agape

Cel Ruchu osiągany jest przez realizację programu formacyjnego. Każdy uczestnik Ruchu po ewangelizacji, prowadzącej do przyjęcia Jezusa Chrystusa jako swego Pana i Zbawiciela, uczestniczy w formacji w grupie uczniów Jezusa (deuterokatechumenat) i dalej we wspólnocie diakonijnej, podejmując konkretną służbę (diakonię) w Kościele i świecie.

Podstawową metodą wdrażania programu formacyjnego Ruchu jest oaza rekolekcyjna oraz mała grupa formacyjna.

Oaza rekolekcyjna jest formą intensywnego doświadczenia życia Kościoła: we wspólnocie, w liturgii, na spotkaniu ze Słowem Bożym, w miłości braterskiej. Piętnastodniowe rekolekcje wakacyjne wszystkich stopni dla dzieci i młodzieży mają program oparty na tajemnicach różańcowych i układzie roku liturgicznego. Każdy dzień rekolekcji ma myśl przewodnią, która przenika wszystkie elementy programu. Oprócz oaz piętnastodniowych odbywają się różnego rodzaju oazy specjalistyczne.

Mała grupa formacyjna jest środowiskiem podstawowym dla rozwoju i utrzymania wiary. Dzięki temu, że jest obecna zarówno w formacji w ciągu roku, jak i w oazie rekolekcyjnej, zapewnia ciągłość procesu wychowawczego. Program realizowany jest na cotygodniowych spotkaniach formacyjnych.

Nad wzrostem duchowym, przebiegiem spotkania, realizacją programu formacyjnego czuwają animatorzy oraz moderator.

        Nasza grupa parafialna.

Nasze spotkania:

środa: godz. 1900 - śpiew (salka katechetyczna)
piątek: godz. 1800 - Msza św.
godz. 1900 - Spotkanie formacyjne Oazy Nowego Życia
(salka katechetyczna)
sobota: godz. 900 - spotkania formacyjne Oazy Dzieci Bożych,
śpiew (salka katechetyczna)
niedziela: godz. 800 - Msza św.

W pracę naszej parafialnej grupy Ruchu "Światło - Życie" włączone jest około 60 osób.

Oaza Dzieci Bożych na spotkania formacyjne oraz śpiew gromadzi się w każdą sobotę.

Oaza Nowego Życia skupiająca młodzież, gromadzi się w każdy piątek na spotkaniu formacyjnym, natomiast w każdą środę na wspólnym śpiewie.

Cała grupa "oazowa" spotyka się na niedzielnej Eucharystii.

Nad wzrostem duchowym, przebiegiem spotkań oraz realizacją programu formacyjnego czuwają animatorzy i moderator. Moderatorem grupy parafialnej jest ks. Grzegorz.

5 osób z naszej grupy przygotowuje się do podjęcia posługi animatorskiej w parafii i diecezji poprzez uczestnictwo w Diecezjalnej Szkole Animatora.

Jako grupa Ruchu "Światło - Życie" bierzemy udział w spotkaniach w rejonowych i diecezjalnych. Przede wszystkim angażujemy się w życie parafii poprzez aktywny udział w liturgii, przygotowanie uroczystości parafialnych.

Spotkania formacyjne pomagają nam lepiej poznawać Boga i Kościół. Zbliżając się do Boga, jednocześnie stajemy się bardziej otwarci na siebie i potrafimy sobie wzajemnie pomagać.

Wybierz

  Do góry